Ευχαριστούμε το Travel Times!!
Λίγα λόγια για το βουνό:
Το όρος Χελμός που σημαίνει χιονισμένο βουνό είναι οροσειρά της βόρειας Πελοποννήσου που βρίσκεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της στο νομό Αχαΐας και λιγότερο στο νομό Κορινθίας, βόρεια της επαρχίας Καλαβρύτων σε υψόμετρο 2.355 μ. (η Ψηλότερη Κορφή). Η αρχαία ονομασία του βουνού ήταν Αροάνια Όρη εκ του Αροάνιου ποταμού που πηγάζει στο Πλανητέρο, μια θαυμάσια περιοχή στην πλαγιά του όρους.
Ταξίδι στους αρχαίους μύθους
Οι μύθοι, οι θρύλοι αλλά και η ιστορία εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη και προκαλούν τους ιστορικούς ερευνητές. Από τη Νεραϊδόραχη ως τα Ύδατα της Στυγός, από το Πλανητέρο ως το Χιονοδρομικό Κέντρο των Καλαβρύτων, από το Ελατόφυτο ως το Σούβαρδο, εκατοντάδες είναι τα σημεία που προκαλούν το θαυμασμό του επισκέπτη. Οι περισσότεροι έχουμε ακούσει για τα μυθικά Ύδατα της Στυγός, τα νερά του φοβερού ποταμού που διέρρεε στον κάτω κόσμο. Γύρω από το εντυπωσιακό τοπίο της Στύγας έχει στηθεί μια ιδιόμορφη μυθολογία. Η Στύγα ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και συμμετείχε στην Τιτανομαχία παίρνοντας το μέρος του Δία. Στα νερά της Στυγός έλουσε η Νηρηίδα Θέτιδα το γιο της Αχιλλέα για να παραμείνει αθάνατος αφήνοντας τον με ένα μόνο τρωτό σημείο, την φτέρνα από όπου τον κράταγε.
Ο όρκος των Θεών
Στα Ύδατα της Στυγός ορκίζονταν οι Ολύμπιοι Θεοί και ο όρκος τους σε αυτή ήταν ιερός και απαραβίαστος. Ο επίορκος έπαυε να συμμετέχει στα συμβούλια των θεών και να απολαμβάνει το νέκταρ και την αμβροσία. Σε αυτήν ορκίστηκε ο Ήλιος να ικανοποιήσει κάθε αίτημα του γιου του Φαέθοντα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να του αρνηθεί το άρμα του, το οποίο ο άπειρος νέος οδήγησε αδέξια προκαλώντας το θάνατο του ίδιου.
Ο φοβερός ποταμός του Άδη
Οι αρχαίοι πίστευαν ότι στο σημείο που πέφτουν τα νερά της Στύγας ήταν οι πύλες του Άδη διότι στο σημείο αυτό υπάρχει άνοιγμα που οδηγεί σε σπηλιά. Ο Παυσανίας χαρακτήρισε τα νερά της Στύγας θανατηφόρα για τους ανθρώπους και τα ζώα. Η μοναδική θεότητα που μπορούσε να προσεγγίσει άφοβα τη Στύγα και να μεταφέρει μηνύματα του Δία ήταν η Ίριδα, η φτερωτή αγγελιοφόρος του. Το χρώμα των νερών της μοιάζει να είναι μαύρο, καθώς αυτά γλείφουν το βράχο πριν πέσουν από ψηλά. Για το χρώμα αυτό λέγεται ότι κάποτε η θεά Δήμητρα, για να ξεφύγει από τον Ποσειδώνα που την κυνηγούσε, μεταμορφώθηκε σε φοράδα. Όταν όμως καθρεφτίστηκε στα νερά της Στυγός, από την οποία περνούσε, και είδε πόσο άσχημη ήταν, τα καταράστηκε να μαυρίσουν.
